สิ่งสำคัญในการเตรียมตัวสอบ

ช่วงนี้ฤดูสอบพอดี เลยเขียนบอกเล่าประสบการณ์เผื่อรุ่นต่อไปซะหน่อย

คิดว่าเป็นเอนทรี่ที่ประยุกต์ใช้ได้กับทุกคนที่ต้องสอบแข่งขันมั้ง

แต่จะอินสุดถ้าจะสอบเพื่อเรียนศิลปะ ๕๕

 

 

 

 

คือว่าแต่ละคนก็ย่อมไม่เหมือนกันใช่มะ ดังนั้นบอกไว้เลยว่าการประสบความสำเร็จนั้นไม่มีสูตรตายตัว
ดังนั้นการรู้จักตัวเองให้ดีจะช่วยให้เราวางแผนสิ่งต่างๆได้ถูกจุดถูกที่และเหมาะสมกับตัวเอง
แล้วพอเรามีการวางแผนที่เหมาะกับตัวเราปั๊บ เราเชื่อว่าความเครียดของเราจะน้อยลงไปด้วย :D

 

อย่างเราเนี่ยเป้าหมายชัดเจนมาตั้งแต่ ม.3 แต่ก็ไปติวได้เป็นวูบๆ เพราะไม่ชอบไปติวต่อเนื่อง
(ม.3 4 5 ไม่ได้ติวไปไกลกว่าไล่ค่าน้ำหนักเลยเพราะเริ่มใหม่ตลอด)
สุดท้ายก็มาฮึดเอาทีเดียวตอน 4 เดือนก่อนสอบ อ่านหนังสือและวาดรูปอย่างบ้าคลั่ง
แต่สุดสัปดาห์ก็แบ่งเวลาไปดูหนังเที่ยวกลางคืนได้ตามปกติ (เข้าข่าย work hard play hard)

 

เอาเป็นว่า ถามตัวเองดูว่าเราเป็นยังไง เราเหมาะกับการเรียนรู้ในรูปแบบไหน
เราถนัดวิชาอะไรบ้าง เราอ่อนวิชาอะไร เราชอบเรื่อยๆระยะยาวหรือจัดหนักในระยะสั้น
เรามีพื้นฐานมาก หรือไม่มีพื้นฐานเลย เราอ่านเองได้หรือต้องมีคนสอน

 

ลองออกแบบเส้นทางการเดินของเราดู สิ่งสำคัญคือการวางแผนและบริหารเวลาจ้ะ :D

 

 

 

 

 

 

เจอมาหลายคนที่ชอบคิดว่า "ทำไม่ได้หรอก ทิิ้งแม่งเลยดีกว่า" "เหี้ยอะไรไม่รู้กูเรียนไม่รู้เรื่อง"
เราก็เคยคิดยังงั้นเหมือนกันแหละ แต่พอไปฝรั่งเศสแล้วถึงได้รู้ว่า "เรียนไม่รู้เรื่องของจริง" มันเป็นยังไง!

เชื่อเถอะว่า ตราบใดที่ยังเรียนเป็นภาษาไทย ไม่มีทางที่จะเรียนไม่รู้เรื่องแน่นอน

 

เราเป็นคนนึงที่แกรมม่าอังกฤษห่วยลากไส้ โดดคณิตตลอดปี วิทย์ทำได้แค่ชีวะ (ได้คณิตกับวิทย์ 1.5 กับ 2)

แต่ถ้าเราไม่เอาหนังสือแกรมม่ามาอ่านแล้วพยายามทำแบบฝึกหัด เราก็จะไม่มีทางเก่งขึ้น

หรือถ้าเราไม่พยายามอ่านหนังสือวิทย์พื้นฐาน ไม่พยายามทำความเข้าใจคณิต
ตอนไปสอบก็อาจเจอปรากฏการณ์ "ทิ้งดิ่ง" แทนการ "พยายามคิด" ก็เป็นได้

 

ลองถามตัวเองอีกทีว่าเรียนไม่รู้เรื่องเพราะอะไรแล้วลองแก้ไขดู อย่างน้อยหนึ่งก็ดีกว่าศูนย์นะ จะบอกให้ :]

 

 

 

 

 

ระบบการศึกษามันกากจริงน่ะใช่ แต่เคยรู้สึกกันมั้ยว่าเราก็ไม่เคยโทษตัวเองเหมือนกัน?

 

คุณเป็นคนหนึ่งมั้ยที่ทำรายงานด้วยการก๊อบวาง ทำให้หนาๆเข้าไว้ แต่ไม่เคยอ่ายรายงานก่อนส่ง

คุณเป็นคนหนึ่งมั้ยที่ไม่เข้าใจสิ่งที่ครูสอน แต่ก็เอาแต่บ่นให้เพื่อนฟัง และไม่เคยยกมือถามครู ?

คุณเป็นคนนึงมั้ยที่บ่นเรื่องเรียนพิเศษเยอะเกินความจำเป็น แต่ก็ยอมเรียนไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะเข้าคณะอะไร?

 

มันเหมือนกับว่า ทัั้งๆที่รู้ว่าเรือมันใกล้ล่ม เราก็ยังคงนั่งและเอาแต่บ่นอยู่ในนั้น !

 

ถ้า "ระบบ" ให้สิ่งที่เราต้องการไม่ได้ ทำไม "เรา"ไม่ค้นหาสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเอง ?

หรือถ้าระบบ "ยัดเยียด" ในสิ่งที่มากเกินไป รู้ไหมว่าเราก็เลือก "กรอง" เอาเฉพาะสิ่งที่ต้องการได้เหมือนกัน

 

พึ่งตัวเองกันมั่งก็ได้...

 

 

 

สุดท้ายแล้วเราเชื่อว่า ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ผลคือได้คือสิ่งที่เหมาะกับตัวเราในขณะนั้น
เต่อให้เราไม่ติดมหาลัยที่วาดฝันไว้ ก็แปลว่าที่ที่เราคิดว่าใช่ก็คงจะไม่เหมาะกับเรา

 

พอประตูหนึ่งปิด ยังมีประตูอีกเป็นร้อยที่เปิด เส้นทางชีวิตของแต่ละคนยังมีทางเลือกอีกตั้งมากมาย

 

พยายามเข้านะวัยรุ่น !!

 

 

 

 

 

 

ปล. ทำ แนวข้อสอบ ออกแบบนิเทศศิลป์ ออกแบบสื่อสาร ออกแบบเรขศิลป์ มาให้

ไม่เอามาแปะในบล็อกเพราะว่ามันยาวมากๆๆๆๆ เลยทีเดียว

แต่เน้นข้อสอบวิชาการนะ เพราะหาแนวข้อสอบยากจริงๆ -______-

 

https://docs.google.com/present/view?id=dfnw37j2_1gw4vzzdw

 

 

ปอ. เตรียมตัวสอบยังไงให้ติดชัวร์ ? ก็ ทำให้ได้ทุกอย่างที่เค้าต้องการละกัน

ดรออิ้งก็ ดรออิ้งให้สามารถวาดวัตถุที่ไม่เคยซ้อมได้ ออกแบบในโจทย์ที่ไม่เคยซ้อมได้

ข้อสอบวิชาการก็ตอบคำถามเค้าให้ได้มากที่สุด แค่นี้แหละอิอิ

 

 

ด้วยรัก และจุ้บๆ 

---

บทความดีๆ และภาพน่ารักจาก 

http://nanaaa.exteen.com/20111212/entry